Με τον Κωστάκη Αντωνίου
Πρώτη φορά ηγέτης του ΑΚΕΛ επιχειρεί να ωραιοποιήσει δηλώσεις του Ερντογάν και να παρουσιάσει θέσεις επιφανών μελών της τουρκικής κυβέρνησης ότι δεν απηχούν τις θέσεις του Ερντογάν
Ο Άντρος Κυπριανού και ο Τουμάζος Τσιελεπής θα χρειαστεί να κάνουν δεύτερο ταξίδι στην Τουρκία, για να μπορέσουν να λύσουν κάποιες απορίες που δεν κατάφεραν να λύσουν κατά την προηγούμενη επίσκεψή τους στην Άγκυρα. Αυτή τη φορά πρέπει να επιδιώξουν πάση θυσία να δουν τον Ταγίπ Ερντογάν, διότι είναι ο πρώτος που μπορεί να τους λύσει εξάπαντος τις απορίες τους.
Στην πρώτη περίπτωση, ο Άντρος Κυπριανού επεχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από εμπρηστικές δηλώσεις του Ερντογάν και να πείσει τον λαό ότι ο Ερντογάν είχε, τάχατες, δηλώσει πως η Τουρκία δέχεται αποχώρηση όλων των κατοχικών στρατευμάτων της, εάν και η Ελλάδα αποδεχθεί απόσυρση των 950 στρατιωτών της ΕΛΔΥΚ. Αν είναι ποτέ δυνατόν, ο σουλτάνος να είναι έτοιμος να ανταλλάξει 40 χιλιάδες κατοχικού στρατού του, έναντι 950 ανδρών της ΕΛΔΥΚ.
Στη δεύτερη περίπτωση, ο Άντρος Κυπριανού δήλωσε πως οι δηλώσεις Τουρκές είναι προσωπικές και δεν πιστεύει πως τις συμμερίζεται η τουρκική κυβέρνηση. Αν είναι ποτέ δυνατόν ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας και ο Αντιπρόεδρος της Τουρκικής Κυβέρνησης να μην εκφράζουν θέσεις της κυβέρνησής τους, αλλά προσωπικές.
Διερωτόμαστε, πλέον, πού το πάει και τι θέλει να αποδείξει ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ με αυτές τις δηλώσεις, οι οποίες και το δικό του πολιτικό κριτήριο αδικούν και την Τουρκία αποενοχοποιούν και το ίδιο το ΑΚΕΛ εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Είναι ποτέ δυνατόν, ο ηγέτης της δεύτερης πολιτικής δύναμης του τόπου να συμπεριφέρεται με τόση ανευθυνότητα, και να προσπαθεί να εφεύρει τέτοια γελοία επιχειρήματα ώστε να καλύψει, ποιους; Την κατοχική Τουρκία και την επιδρομική πολιτική της.
Η ηγεσία του ΑΚΕΛ πρέπει να ευρίσκεται σε απόγνωση. Και ευρισκομένη σε απόγνωση και σε πλήρη διάσταση με τη βάση του κόμματος, επιχειρεί με τέτοιες απαράδεκτες αποενοχοποιήσεις της Τουρκίας να συντηρήσει την επιζήμια πολιτική της και να την καταστήσει προσιτή στους ψηφοφόρους της. Στο τέλος δεν αντιλαμβάνεται ότι, με τέτοιες τοποθετήσεις, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να απομακρύνει περισσότερους ψηφοφόρους της και να πείσει ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι επιζήμια για την εθνική υπόθεση...
Πέρυσι ο Άντρος Κυπριανού είχε μεταβεί στην Τουρκία και συνάντησε τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου και τον τότε πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου. Επέστρεψε και δήλωσε: «Τώρα γνωρίζουμε πού στεκόμαστε». Ποτέ, βεβαίως, δεν είπε στον λαό τι άκουσε από τους δύο Τούρκους αξιωματούχους. Ούτε εξήγησε «πού στεκόμαστε». Στην άκρη του γκρεμού, ή προ των πυλών της Γης της Επαγγελίας;
Κανονικώς εχόντων των πραγμάτων, ένας πολιτικός ηγέτης, ο οποίος έχει το προνόμιο να ενημερώνεται από πρώτο χέρι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Αμερικανίδα Πρέσβειρα (δύο φορές συναντήθηκε μαζί της από τον περασμένο Νοέμβριο, σημειώνοντας Χ με τον φιλοαμερικανό Πρόεδρο του ΔΗΣΥ), ήταν παρών στη Διάσκεψη της Γενεύης και είχε δικούς του ανθρώπους στα δύο Μον Πελεράν, έπρεπε να είχε σχηματίσει σαφή αντίληψη για την τουρκική αδιαλλαξία και τη συρρίκνωση των ελπίδων για λύση του προβλήματος. Έπρεπε να γνωρίζει «πού στεκόμαστε». Και να είναι προσγειωμένος και να διακρίνεται από ρεαλισμό.
Αδυνατεί. Είτε επιμένει να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις. Και ενώ αποενοχοποιεί την Τουρκία και φροντίζει να διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες του ότι το Κυπριακό θα καταλήξει σε λύση, την ίδια στιγμή προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές που θα γίνουν τον Φεβρουάριο του 2018. Αναζητεί τον «διαλλακτικότερο» των ηγετών του ενδιάμεσου χώρου, με τον οποίο ελπίζει να καταλήξει σε συμφωνία στήριξής του.
Ουδόλως ενδιαφέρουν οι αναζητήσεις του ΑΚΕΛ. Αυτό κυρίως που προκαλεί μεγάλες ανησυχίες είναι η αναβάθμιση της ενδοτικότητάς του, σε βαθμό που ουδέποτε εκδηλώθηκε στο ΑΚΕΛ. Ούτε επί Δημήτρη Χριστόφια, ούτε πολύ περισσότερο επί Εζεκία Παπαϊωάννου.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι και πρωτοφανές και ανησυχητικό. Πρώτη φορά το ΑΚΕΛ φθάνει στο κατάντημα να ωραιοποιεί δηλώσεις του Ερντογάν και πρώτη φορά να χαρακτηρίζει θέσεις επιφανών στελεχών της τουρκικής κυβέρνησης ότι δεν απηχούν την τουρκική κυβέρνηση. Το ΑΚΕΛ, στο παρελθόν, ωραιοποιούσε και «στεφάνωνε» Τουρκοκύπριους ηγέτες, αλλά ποτέ δεν επεχείρησε να ωραιοποιήσει θέσεις της Τουρκίας.
Διερωτόμαστε πλέον, πού θα σταματήσει ο Άντρος Κυπριανού;
Πρώτη φορά ηγέτης του ΑΚΕΛ επιχειρεί να ωραιοποιήσει δηλώσεις του Ερντογάν και να παρουσιάσει θέσεις επιφανών μελών της τουρκικής κυβέρνησης ότι δεν απηχούν τις θέσεις του Ερντογάν
Στην πρώτη περίπτωση, ο Άντρος Κυπριανού επεχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από εμπρηστικές δηλώσεις του Ερντογάν και να πείσει τον λαό ότι ο Ερντογάν είχε, τάχατες, δηλώσει πως η Τουρκία δέχεται αποχώρηση όλων των κατοχικών στρατευμάτων της, εάν και η Ελλάδα αποδεχθεί απόσυρση των 950 στρατιωτών της ΕΛΔΥΚ. Αν είναι ποτέ δυνατόν, ο σουλτάνος να είναι έτοιμος να ανταλλάξει 40 χιλιάδες κατοχικού στρατού του, έναντι 950 ανδρών της ΕΛΔΥΚ.
Στη δεύτερη περίπτωση, ο Άντρος Κυπριανού δήλωσε πως οι δηλώσεις Τουρκές είναι προσωπικές και δεν πιστεύει πως τις συμμερίζεται η τουρκική κυβέρνηση. Αν είναι ποτέ δυνατόν ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας και ο Αντιπρόεδρος της Τουρκικής Κυβέρνησης να μην εκφράζουν θέσεις της κυβέρνησής τους, αλλά προσωπικές.
Διερωτόμαστε, πλέον, πού το πάει και τι θέλει να αποδείξει ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ με αυτές τις δηλώσεις, οι οποίες και το δικό του πολιτικό κριτήριο αδικούν και την Τουρκία αποενοχοποιούν και το ίδιο το ΑΚΕΛ εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Είναι ποτέ δυνατόν, ο ηγέτης της δεύτερης πολιτικής δύναμης του τόπου να συμπεριφέρεται με τόση ανευθυνότητα, και να προσπαθεί να εφεύρει τέτοια γελοία επιχειρήματα ώστε να καλύψει, ποιους; Την κατοχική Τουρκία και την επιδρομική πολιτική της.
Η ηγεσία του ΑΚΕΛ πρέπει να ευρίσκεται σε απόγνωση. Και ευρισκομένη σε απόγνωση και σε πλήρη διάσταση με τη βάση του κόμματος, επιχειρεί με τέτοιες απαράδεκτες αποενοχοποιήσεις της Τουρκίας να συντηρήσει την επιζήμια πολιτική της και να την καταστήσει προσιτή στους ψηφοφόρους της. Στο τέλος δεν αντιλαμβάνεται ότι, με τέτοιες τοποθετήσεις, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να απομακρύνει περισσότερους ψηφοφόρους της και να πείσει ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι επιζήμια για την εθνική υπόθεση...
Πέρυσι ο Άντρος Κυπριανού είχε μεταβεί στην Τουρκία και συνάντησε τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου και τον τότε πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου. Επέστρεψε και δήλωσε: «Τώρα γνωρίζουμε πού στεκόμαστε». Ποτέ, βεβαίως, δεν είπε στον λαό τι άκουσε από τους δύο Τούρκους αξιωματούχους. Ούτε εξήγησε «πού στεκόμαστε». Στην άκρη του γκρεμού, ή προ των πυλών της Γης της Επαγγελίας;
Κανονικώς εχόντων των πραγμάτων, ένας πολιτικός ηγέτης, ο οποίος έχει το προνόμιο να ενημερώνεται από πρώτο χέρι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Αμερικανίδα Πρέσβειρα (δύο φορές συναντήθηκε μαζί της από τον περασμένο Νοέμβριο, σημειώνοντας Χ με τον φιλοαμερικανό Πρόεδρο του ΔΗΣΥ), ήταν παρών στη Διάσκεψη της Γενεύης και είχε δικούς του ανθρώπους στα δύο Μον Πελεράν, έπρεπε να είχε σχηματίσει σαφή αντίληψη για την τουρκική αδιαλλαξία και τη συρρίκνωση των ελπίδων για λύση του προβλήματος. Έπρεπε να γνωρίζει «πού στεκόμαστε». Και να είναι προσγειωμένος και να διακρίνεται από ρεαλισμό.
Αδυνατεί. Είτε επιμένει να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις. Και ενώ αποενοχοποιεί την Τουρκία και φροντίζει να διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες του ότι το Κυπριακό θα καταλήξει σε λύση, την ίδια στιγμή προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές που θα γίνουν τον Φεβρουάριο του 2018. Αναζητεί τον «διαλλακτικότερο» των ηγετών του ενδιάμεσου χώρου, με τον οποίο ελπίζει να καταλήξει σε συμφωνία στήριξής του.
Ουδόλως ενδιαφέρουν οι αναζητήσεις του ΑΚΕΛ. Αυτό κυρίως που προκαλεί μεγάλες ανησυχίες είναι η αναβάθμιση της ενδοτικότητάς του, σε βαθμό που ουδέποτε εκδηλώθηκε στο ΑΚΕΛ. Ούτε επί Δημήτρη Χριστόφια, ούτε πολύ περισσότερο επί Εζεκία Παπαϊωάννου.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι και πρωτοφανές και ανησυχητικό. Πρώτη φορά το ΑΚΕΛ φθάνει στο κατάντημα να ωραιοποιεί δηλώσεις του Ερντογάν και πρώτη φορά να χαρακτηρίζει θέσεις επιφανών στελεχών της τουρκικής κυβέρνησης ότι δεν απηχούν την τουρκική κυβέρνηση. Το ΑΚΕΛ, στο παρελθόν, ωραιοποιούσε και «στεφάνωνε» Τουρκοκύπριους ηγέτες, αλλά ποτέ δεν επεχείρησε να ωραιοποιήσει θέσεις της Τουρκίας.
Διερωτόμαστε πλέον, πού θα σταματήσει ο Άντρος Κυπριανού;
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2017/01/blog-post_105.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+(InfognomonPolitics)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου