Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 ΟΙ ΜΟΓΓΟΛΟΙ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ ΠΑΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ.


KYPROS 1974 : ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΔΗΜ.ΑΛΕΥΡΟΜΑΓΕΙΡΟΥ



Στις 20 Ιουλίου του 1974 ο Αττίλας ξεκινά στην Κύπρο. Ο δρόμος για τους Τούρκους εισβολείς έχει ανοίξει από το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας πέντε μέρες νωρίτερα. Η άμυνα της Κύπρου έχει μεθοδικά αποδυναμωθεί από την ημέρα που η χούντα είχε αποσύρει τη μεραρχία…Η αντίσταση των ελληνοκυπριακών δυνάμεων δεν στηρίζεται σε σχέδιο και διαταγές,αλλά σε προσωπικές αποφάσεις και ιστορίες ανθρώπων που στο δίλημμα “πεθαίνουμε ή εξευτελιζόμαστε”, επέλεξαν το πρώτο!

Ένα τάγμα,σε μια πόλη φάντασμα.Την Λευκωσία.Το 336 Τάγμα Πεζικού με διοικητή τον Δημήτρη Αλευρομάγειρο,θα βρεθεί μόνο απέναντι στην λύσσα των δυνάμεων του Αττίλα,να κρατήσει τη Λευκωσία. Θα μπορούσαν να είχαν φύγει.Να είχαν αποφύγει τη μάχη και τους σχεδόν 50 νεκρούς.Δεν το έκαναν.Έμειναν εκεί κι έδωσαν μια επική μάχη εναντίον των Τούρκων.

Στα Φυλακισμένα Μνήματα,λίγο πριν η σύγκρουση ξεκινήσει,ο Αλευρομάγειρος και οι αξιωματικοί του έδωσαν έναν όρκο: “Δεν θα ξευτιλιστούμε,δεν θα περάσουν”.Τήρησαν τον όρκο με αίμα και θυσίες.Δεν εξευτελίστηκαν.Και μαζί τους έσωσαν και την τιμή όλων μας,γιατί έχουμε να θυμόμαστε από εκείνες τις ημέρες την ηρωϊκή τους μάχη στη Λευκωσία και να κάνουμε πως ξεχνάμε εκείνο το “η Κύπρος είναι μακριά”!

Η συνέντευξη του Δημήτρη Αλευρομάγειρου στο Militaire.gr είναι μια αφήγηση όλων όσων έγιναν εκείνες τις ημέρες της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο.


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
MILITAIRE

Τι πέτυχε η Τουρκία με την εισβολή στην Κύπρο

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών
 Το 1956, μεσούντος του ελληνικού ένοπλου αγώνα για την Ένωση της Κύπρου με τη Ελλάδα, ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας Ατνάν Μεντερές απεφάσισε να προσλάβει ως μόνιμο σύμβουλο του τουρκικού κράτους τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου και βουλευτή του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Νιχάτ Ερίμ, και να του αναθέσει τη σύνταξη ενός στρατηγικού σχεδίου επί του οποίου θα στηριχθούν οι μακροχρόνιες επιδιώξεις της Τουρκίας στο Κυπριακό Ζήτημα.
Ο Νιχάτ Ερίμ παρέδωσε στα τέλη του 1956 δύο εκθέσεις (24 Νοεμβρίου και 22 Δεκεμβρίου) στον πρωθυπουργό Μεντερές. Εκείνες οι εκθέσεις του Νιχάτ Ερίμ απετέλεσαν το βασικό στρατηγικό σχέδιο βάσει του οποίου υλοποιήθηκε η τουρκική πολιτική επί του κυπριακού. Το σχέδιο εκείνο έγινε αποδεκτό από όλες ανεξάρτητα τις τουρκικές κυβερνήσεις, αφού άλλωστε ήταν κρατική πολιτική, οι οποίες το ακολούθησαν με αποτελεσματικότητα, συνοχή, ενεργητικότητα και σταθερή προσήλωση στους στρατηγικούς στόχους.


Οι βασικοί πυλώνες των εκθέσεων ήταν: Πρώτος, οι Τουρκικές διεκδικήσεις επί της Κύπρου δεν θα πρέπει να στηρίζονται σε νομικά επιχειρήματα αλλά σε πολιτικούς λόγους. Όμως, προκειμένου να μη δημιουργείται πρόβλημα στις σχέσεις Βρετανίας – Τουρκίας – Ελλάδας, αν παραχωρηθεί αυτοδιοίκηση στο νησί, η καλύτερη λύση είναι η μέση λύση, δηλαδή αυτή της διχοτόμησης. Δεύτερος, θα πρέπει η Τουρκία να επιμένει διεθνώς ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο διαφορετικές κοινότητες, η κάθε μια από τις οποίες έχει το δικαίωμα της ξεχωριστής αυτοδιάθεσης. Το μέλλον των δύο ξεχωριστών λαών, είτε ανεξαρτησία είτε ένωση με την μητέρα-πατρίδα είτε συνέχιση της Βρετανικής κυριαρχίας, θα πρέπει να  αποφασισθεί κατόπιν δημοψηφίσματος ξεχωριστά σε κάθε μια εκ των δύο. Τρίτος, η αρχή της αυτοδιάθεσης θα πρέπει εφαρμοσθεί αφού πρώτα μετακινηθεί ο Ελληνικός πληθυσμός, έτσι ώστε να υπάγεται στη διοίκηση της αρεσκείας του. Τέτοια μετακίνηση δεν θα συνιστά αδικαιολόγητη ταλαιπωρία αλλά θα βοηθήσει να μην καταπατηθούν τα δικαιώματα της Τουρκικής κοινότητας που σήμερα είναι μειοψηφική, επιπλέον θα ικανοποιηθεί η ασφάλεια της Τουρκίας και θα αποφευχθεί μια μελλοντική ελληνοτουρκική κρίση. Τέταρτος, η Τουρκία θα πρέπει να προσδιορίσει την προσφορότερη γι’ αυτήν μορφή διχοτόμησης λαμβάνοντας υπ’ όψη τα οικονομικά και στρατιωτικά της συμφέροντα καθώς και τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων. Στην ασφάλεια της περιοχής που θα παραχωρηθεί στους Ρωμιούς της νήσου θα πρέπει να συμμετέχει αναγκαστικά και η Τουρκία γιατί το θέμα σχετίζεται με την ασφάλεια της καθώς και την πολιτική της στη Μέση Ανατολή. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζητήσει το ίδιο δικαίωμα για την Τουρκική περιοχή διότι το νησί απέχει από την Τουρκία 45 ν.μ. ενώ από την Ελλάδα 600 ν.μ. Πέμπτος, θα πρέπει να επιδιωχθεί η ελεύθερη μετάβαση Τούρκων προς την Κύπρο. Αφού η Τουρκία λάβει τα μέτρα της, το σύνολο του Τουρκικού πληθυσμού μπορεί να αυξηθεί στον αριθμό που ανερχόταν επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τότε μόνο δεν θα ανησυχεί για την έκβαση του δημοψηφίσματος που θα γίνει είτε για τον καθορισμό του συνόλου της νήσου είτε της διχοτόμησης.

Με τη δημιουργία του ανεξάρτητου Κυπριακού Κράτους, η Τουρκία, μέσω του συντάγματος, κατόρθωσε να μετατρέψει και να νομιμοποιήσει την τουρκική μειονότητα ως κοινότητα και να την εξισώσει με την ελληνική πλειονότητα μέσω του βέτο του αντιπροέδρου. Επιπλέον μέσω της συνθήκης εγγύησης και της συνθήκης συμμαχίας πέτυχε να αποκλείσει την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, η ίδια να καταστεί μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, να διαθέτει μόνιμα στο νησί στρατιωτικό απόσπασμα, να συμμετέχει μέσω του τριμερούς στρατηγείου στο σχεδιασμό και διεξαγωγή της άμυνας της Κύπρου και να εξασφαλίσει τα λεγόμενα «επεμβατικά δικαιώματα» των εγγυητριών δυνάμεων.

Το 1974 η Τουρκία υλοποίησε τον τρίτο πυλώνα των εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ, δηλαδή με τη χρήση βίας επέβαλε γεωγραφικό διαχωρισμό με την ταυτόχρονη μετακίνηση των πληθυσμών. Έκτοτε, η Τουρκία ακολουθεί συστηματικά την εξής καταναγκαστική στρατηγική: α) ισχυροποιεί τη θέση της δημιουργώντας νομικά  ερείσματα, (πχ. προσπάθεια νομιμοποίησης της παρουσίας της στην Κύπρο, είτε με την αναγνώριση του ψευδοκράτους είτε με τη δημιουργία τουρκοκυπριακού κρατιδίου στο βορρά, το οποίο θέλει να ελέγχει και μετά τη λύση μέσω του ελέγχου της τουρκοκυπριακής πολιτικής ελίτ)  β) Αποδυναμώνει την Κυπριακή Δημοκρατία υποσκάπτοντας τα νομικά της ερείσματα (πχ. η διαρκής αμφισβήτηση που θέτει η Άγκυρα τόσο κατά την νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και κατά των επιλογών της να ασκήσει κατά καιρούς το νόμιμο δικαίωμα της για την άμυνα της χώρας), γ) Εξαναγκάζει την Κύπρο σε υποχωρήσεις υπό την απειλή πολέμου (πχ. η κρίση στο θέμα των S300, όπου κατάφερε να επιβάλει την βούληση της στην τελική απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την απειλή χρήσης βίας) και δ) μέσω του ψυχολογικού πολέμου έχει καταφέρει να επιβάλει την αντίληψη στην ελληνική πλευρά ότι το κόστος από ένα πόλεμο θα είναι μικρό για την Τουρκία επειδή ο αμυνόμενος δεν είναι σε θέση να προβάλει ουσιαστική αντίσταση (πχ. Ελλάδα και Κύπρος που απέτυχαν μετά το 1974 να δημιουργήσουν ένα ισχυρό δόγμα αποτρεπτικής στρατηγικής έναντι της τουρκικής επιθετικότητας).

Συνεπώς, τα χαρακτηριστικά της τουρκικής στρατηγικής στο Κυπριακό είναι η ενεργός υποστήριξη των στόχων και η μη συρρίκνωσή τους, η συνοχή σε βάθος χρόνου και κατ΄ επέκτασιν η αποτελεσματικότητα. Με δεδομένη αυτή την πραγματικότητα, η Τουρκία καθιστά σαφές προς τους διεθνείς διαμεσολαβητές ότι υπάρχουν κάποια όρια μέσα στα οποία μπορεί να κάνει κάποιες «υποχωρήσεις», αφού διαπραγματεύεται από θέση ισχύος. Αυτό για τους διεθνείς μεσολαβητές είναι μία πραγματικότητα, η οποία υπαγορεύει υποβολή σαφώς πιο ευνοϊκών σχεδίων για την Τουρκία και ταυτοχρόνως για την τουρκική στρατηγική αποτελεί την υλοποίηση του πέμπτου πυλώνα της έκθεσης του Νιχάτ Ερίμ, δηλαδή λύση εντός της οποίας το σύστημα ασφαλείας της Κύπρου να ελέγχεται από την Τουρκία. 
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/07/blog-post_771.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+(InfognomonPolitics)


ΚΥΠΡΟΣ 1974, ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ




ΑΘΗΝΑ 21-7-2016.

Βρισκόμαστε στην επέτειο τής τουρκικής στρατιωτικής εισβολής στην Κύπρο το 1974. Αυτήν την εισβολή που προσδιόρισαν με τον πραγματικό της χαρακτήρα οι ΗΠΑ για πρώτη φορά φέτος που ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν έθεσε τα οθωμανικά του σχέδια ενάντια στα αμερικανικά. Τέτοιες μέρες λοιπόν εκδηλώνεται το 1974 η πρώτη επιχείρηση Αττίλας που άνοιξε τον δρόμο στις τουρκικές θηριωδίες και την κατάληψη τού βόρειου τμήματος τής Κύπρου, η οποία υποθήκευσε εν συνεχεία την κυριαρχία ολοκλήρου τής μεγαλονήσου μας.

Τα γεγονότα γνωστά. Οι υπαίτιοι τής τραγωδίας γνωστοί κι αυτοί. Οι ψευτοεθνάρχες Καραμανλής και Μακάριος με τις κουστωδίες τους έκαναν εν αρχή με την Συμφωνία Ζυρίχης – Λονδίνου την Τουρκία συνεγγυήτρια δύναμη τής ελευθερίας τής Κύπρου μαζί με την Ελλάδα, την Μητέρα Πατρίδα δηλαδή, και την Αγγλία. Ο Ιωαννίδης έχει ανατρέψει τον Παπαδόπουλο. Στο ΓΕΕΘΑ και στα επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονται αρχηγοί που προδίδουν την νήσο τού Ευαγόρα και αποσύρουν παραπλανητικά τα καθ’ οδόν ευρισκόμενα ελληνικά στρατεύματα, αφήνοντας μόνες τους τις κυπριακές δυνάμεις και τις ελλαδικές δυνάμεις τής Εθνοφρουράς, σε συνεννόηση με τούς πολιτικούς τής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Ο Μακάριος, έχοντας ανατραπεί από τον εθνικό αγωνιστή τής ΕΟΚΑ Σαμψών, καλεί από βήματος τού ΟΗΕ βοήθεια ανατροπής των «κατακτητών» Ελλήνων, την οποία δίδει η Τουρκία.

Η Κύπρος δίδεται θυσία στον τουρκικό σατανά και τούς συμμάχους του αμερικανοσιωνιστές και άγγλους, προκειμένου να έρθει η δημοκρατία που πανηγυρίζει την επάνοδό της εν μέσω σκληρότατων μαχών και τού δευτέρου Αττίλα που ξεσπάει με την ελληνόφωνη δημοκρατία στην εξουσία. Αντίδραση ουδεμία, αφού για τον Καραμανλή και τον λοιπό πολιτικό συρφετό «η Κύπρος κείται μακράν»! Το αίμα στην Κύπρο φτάνει έως το γόνατο. Άμαχοι βιάζονται, φονεύονται, κάποιοι θάβονται ζωντανοί, όπως μαρτυρεί ακόμη και η τουρκική κατοχική εφημερίδα Αφρίκα.

Η Κύπρος μακελεύεται στρατιωτικά και κατόπιν, στις μέρες μας, κάποιοι κουβεντιάζουν πολιτικά για την κυπριοτουρκική συγκυριαρχία, για την διζωνική ομοσπονδία, επομένως για την τουρκοποίηση τής Κύπρου. Σύμμαχοι τού ξεπουλήματος μαζί με τούς προδότες Κυπρίους ομοσπονδιακούς πολιτικούς είναι οι εξίσου προδότες Ελλαδίτες ψευτορωμιοί πολιτικοί τής ελληνοτουρκικής «φιλίας», σε μια υπόθεση που μεθοδεύτηκε στο σύνολό της για να αφελληνισθούν τα Θερμά Νερά Αιγαίου και Μεσογείου, να απομονωθεί η Ελλάς, να λάβουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη Τούρκοι και Σιωνιστές και να ανοιχθεί η νέα Κερκόπορτα σε βάρος ολοκλήρου του λαβωμένου Ελληνικού Έθνους. Κι έτσι η Ελλάς σήμερα τίθεται ανάμεσα στην τουρκική επιθετικότητα, την εισβολή των λαθροπροσφύγων και τα νατοϊκά στρατεύματα.

Οι Τούρκοι, μετά το στημένο πραξικόπημα για την εκκαθάριση των φιλοαμερικανών κεμαλικών στρατιωτικών, γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνοι. Φτάσανε στο σημείο να απαιτήσουν από το ψευτορωμέϊκο να παραδώσει Τούρκους στρατιωτικούς φυγάδες υπό την απειλή διάρρηξης των «σχέσεων». Και ακόμη φτάσανε στο σημείο να εξαγγείλουν μέσω τού εν Ελλάδι τουρκικού κόμματος και τού τουρκοσυνδέσμου τής Γαλατά Σαράι πορεία στην Ξάνθη την 24η Ιουλίου, ημέρα επετείου τής παλινορθώσεως τής προδοτικής αστικής δημοκρατίας, με αιτήματα την αναγνώριση τού τουρκισμού των Ελλήνων μουσουλμάνων, τουρκικά σχολεία στη Θράκη, τουρκικές μουφτείες, τουρκικά βακούφια, χρήση τουρκικής γλώσσας, επιστροφή στην Θράκη απελαθέντων Τούρκων, βολικό εκλογικό νόμο για την είσοδο τού τουρκοκόμματος στην νεοταξική γιάφκα τού εν Ελλάδι κοινοβουλίου. Όλα τούτα για την ανεξαρτησία και την ένωση τής Ελεύθερης Θράκης μας με την ετοιμοθάνατη ωστόσο Τουρκία.

Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν στηθεί απέναντι από την Θράκη και το Αιγαίο. Λειτουργούν υπό την πίεση τής Ρωσίας και των ΗΠΑ που βλέπουν πλέον την Τουρκία ως εμπόδιο. Αλλά οι Έλληνες τού καιρού μου που ντροπιάζουν τον ιερό μας τόπο και τον έχουν κάνει προσκυνητή τού κάθε δυνατού, μιλάνε για μισθούς, συντάξεις και διακοπές. Ο κομματικός εσμός από την άλλη φτιάχνει νομοσχέδια για εκλόγιμα ποσοστά, για βουλευτικές εισόδους και διάσωση κομμάτων.

Ο Εθνικισμός μας έχει μια εντολή και μια αποστολή. Να πάψει αμέσως να οικτίρει και να πολεμήσει για την ευρύτητα των Ελλήνων στο πλευρό του, δίχως ανόητους αποκλεισμούς και ελιτισμούς. Και δεύτερον, να εγκαθιδρύσουμε μαζί με τον λαό και τον στρατό την εθνικοποίηση στην πολιτική διοίκηση τού ενιαίου Ελληνισμού και την στρατιωτική του θωράκιση ΤΩΡΑ, απέναντι στην πολεμική καταιγίδα που έρχεται δίχως μνημονιακούς και λοιπές μνημονιακές εξαρτήσεις. Νίκη και Λευτεριά!
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: